Amnesty groep Houten
groep 337

Indrukwekkende avond over racisme en discriminatie  

 

Op maandag 2 maart organiseerde Amnesty Houten een thema-avond over racisme en discriminatie in Film aan de Slinger. De avond was tevens de aftrap van de collecteweek van Amnesty International en stond daarnaast in het teken van 75-jaar Vrijheid.

 

 

 

 

 

Wat doet racisme en discriminatie met jongeren?

Die avond stond de volgende vraag centraal: 'Wat doet racisme en discriminatie met jongeren?'. Er waren 52 bezoekers, waaronder veertien leerlingen en twee docenten van college De Heemlanden. We startten met het zien van de documentaire 'Ik alleen in de klas' van Karin Junger. Daarna praatten de aanwezigen na over deze indringende documentaire, onder leiding van Ben Loth. Loth is bekend van de mensenrechtendialoog van Amnesty.

 

Doordat Aan de Slinger deze avond sponsorde, was de toegang voor iedereen gratis. De avond werd door 52 belangstellenden bezocht, waaronder veertien leerlingen en twee docenten van college De Heemlanden. De toegang was dankzij de sponsoring van het theater gratis.
 

Documentaire 'Ik alleen in de klas'

Regisseur Karin Junger is bekend van onder andere de documentaire 'Malle Appie' over Albert Mol. In 'Ik alleen in de klas' snijdt zij een geheel ander onderwerp aan. Zij is zelf witte moeder van drie donkere kinderen en samen met haar familie gaat Junger de confrontatie aan met het racisme dat zij in hun dagelijks leven ervaren. In de documentaire komen twaalf jongeren samen op een landgoed in Frankrijk. De groep bestaat uit Jungers kinderen en hun vrienden. Allen zijn gekleurd en hebben een gedeeld gevoel van uitsluiting in de Nederlandse samenleving.

 
"We praten er niet over, maar voelen het wel hier"
Junger merkte dat haar gekleurde kinderen door hun huidskleur veel negatieve ervaringen hadden en dat die hun erg dwars zaten.
Maar over die ervaringen praatten zij nauwelijks. Junger nodigde daarom haar kinderen én hun vrienden uit om hun verhalen te vertellen. Dat bleek heel pijnlijk. Junger merkte echter dat het praten voor hen ook een soort bevrijding was. En er kwamen steeds meer verhalen los. "We praten er niet over, maar we voelen het wel hier”, was de reactie van één van de jongeren.
 

Door gebruik te maken van re-enactment worden pijnlijke situaties opnieuw vormgegeven. In deze eenvoudige, maar doeltreffende documentaire ziet de kijker de impact die subtiele en minder subtiele vormen van racisme hebben op het leven van jonge Nederlanders. Want: een hoge score halen bij de Cito-toets en toch een vmbo-advies krijgen. Met vrienden naar de club en geweigerd worden door de uitsmijter. Grapjes van klasgenoten moeten ondergaan. Het zijn de vormen van alledaags racisme die de kinderen van Karin Junger en hun vrienden voor de kiezen krijgen.

 

Invoelbaar maken
Het landgoed in Frankrijk blijkt een veilige basis, waar de jongeren hun pijnlijke ervaringen vertellen of waar die worden nagespeeld of uitgebeeld. "Bij veel van de situaties waar de jongeren over praten, waren we niet bij en daarom spelen we die na. Zo geven we de ervaringen een nieuwe vorm.”
Junger maakte deze documentaire "Om aan witte mensen te laten zien wat er gebeurt". En om de toeschouwers te laten beleven wat de impact is van racisme en discriminatie: "Invoelbaar maken wat die met iemand doen”, aldus Junger.

 

Napraten onder leiding van Ben Loth

Ben Loth, bekend van de mensenrechtendialoog van Amnesty, was bereid om onder zijn leiding na de indrukwekkende documentaire na te praten over het thema 'Racisme en discriminatie in Nederland?'. "Want," aldus Ben, "het komt ook hier voor; in subtiele en minder subtiele vormen en kan van grote invloed zijn op het leven van degene die het treft!"

 

Het napraten gebeurde in de vorm van een dialoog, waarbij Ben de zaal uitnodigde om niet in discussie te gaan, maar om vooral gedachten, emoties en eigen ervaringen met elkaar te delen na het zien van deze documentaire. Veel bezoekers vertelden op welke manier de documentaire bij hen was binnengekomen. En hoe de aanwezigen deze indringende documentaire (op verzoek van Ben met slechts één woord) ook typeerden; het was duidelijk dat hij velen díep heeft geraakt.

Een aantal bezoekers deelde tijdens de dialoog ook eigen ervaringen met de rest van de zaal. Ervaringen waaruit duidelijk bleek dat discriminatie en racisme helaas ook in Houten bestaan...

 

Na de dialoog hebben we in de foyer onder het genot van een drankje nog verder nagepraat. Enkele reacties van die avond en daarna:

 

"Een inspirerende avond."

 

"Wat een goede avond: dit zouden ze eigenlijk op scholen moeten laten zien."

 

"Dit was een indrukwekkende avond."

 

"De rust waarmee de ervaringen worden gebracht en de zichtbare schade die deze jonge mannen en vrouwen opliepen door racisme vond ik ontgoochelend."

 

"Onvoorstelbaar wat voor impact racisme en discriminatie kunnen hebben op (in dit geval) jongeren en hoe lang ze dat met zich meedragen en hoe dit bij hen in alles doorwerkt. Dat raakt me diep."

 

 

Interview met Ben Loth

Ben Loth, aangesloten bij Amnesty Nijmegen, werkte jaren als docent maatschappijleer op een middelbare school in Cuijk. Hij vertelt in een interview aan Ardine Korevaar en Liesbeth Aveling van Amnesty Houten waarom hij zich zo gedreven inzet voor een vrijheid die vrij is van discriminatie. En waaróm hij het gesprek daarover zo belangrijk vindt. Lees hier het interview met Ben.